Fırtınalar kopar bazen insanın içinde
Bir acı, bir nefret, batar sana her nefeste
Huzur arar o zaman insan sükunette
Nafile bekler, kaybolur gelecekte
Bu kadar basite indirgenemez güçlü duygular
Gerekirse seni yolundan çeker, atar
Yahut çekmez bağrını deşer, yırtar
Ya da acıma duymaz, eder tarumar
Bu dizeler ki ezer geçer seni
Karşımdaki anlayamaz, bilmez beni
Bileninse kalbindedir korkunun soğuk eli
Bu kalp göğsümde atan, niceleri devirmeli
Gerekirse ezer, çiğner geçerim seni
Yıkar, parçalar, rezil rüsva ederim bunu bana diyeni
Kimmiş bu karşımda duran bu ahmak, bu deli
Anlasın bakalım neymiş cesaretin bedeli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder